به گزارش تحریریه، در بخش اول گزارش تصریح شد که دلایل متعددی همچون توسعه اقتصادی، دسترسی به نهادهای مالی جایگزین، استقلال سیاسی، منافع ژئواستراتژیک و افزایش نفوذ بین‌المللی موجب شده است ترکیه با جدیّت به دنبال پیوستن به بریکس باشد.

با اینحال، اگرچه ورود ترکیه به بریکس (BRICS) می تواند مزایای قابل توجهی برای آنکارا به همراه داشته باشد، اما موانع جدی وجود دارد که این روند را پیچیده می کند. این موانع شامل واقعیت های سیاسی داخلی، چالش های اقتصادی و فشار خارجی از سوی غرب است.

وضعیت سیاسی داخلی ترکیه موانع مهمی را برای پیوستن آنکارا به بریکس ایجاد می کند. حزب حاکم عدالت و توسعه (AKP) که توسط رئیس جمهور «رجب طیب اردوغان» تأسیس شده است، برای اولین بار در ۲۲ سال گذشته در انتخابات شهرداری ها که در ۳۱ مارس گذشته برگزار گردید، مغلوب مخالفان شد. حزب جمهوری خواه خلق (CHP) که به طور سنتی در مواضع خود طرفدار غرب است، کنترل ۳۵ شهر را به دست آورد، این در حالی است که حزب اردوغان تنها در ۲۴ شهر موفق عمل کرد.

پیروزی CHP در انتخابات شهرداری ها نشان دهنده تغییر جهت گیری سیاسی آنکارا به سمت غرب است. حتی در داخل حزب عدالت و توسعه نیز طرفداران روابط نزدیکتر با غرب هستند که تصمیم برای پیوستن به بریکس را پیچیده می کند. «هاکان توپکورولو» معاون حزب ترکیه ای «وطن» (میهن - VATAN)، خاطرنشان کرد که ترکیه باید به بریکس بپیوندد اما وی همچنین اذعان دارد که یک گروه قوی طرفدار غرب در ترکیه وجود دارد که از سال ۱۹۵۲ موجب عضویت این کشور در ناتو شد. این گروه در همه احزاب سیاسی و بخش های صاحب قدرت حضور دارند و حتی نفوذ قابل توجهی بر دولت دارا هستند و می توانند موجب درگیری داخلی بین نیروهای آتلانتیک گرا و متمایل به اوراسیا شوند.

ترکیه روابط نزدیک نظامی و اقتصادی با کشورهای غربی دارد و مسئله پیوستن به بریکس این امر را پیچیده تر می کند. تصمیم ترکیه برای عضویت در بریکس می تواند فشار شدید واشنگتن و متحدان غربی اش را موجب شود زیرا آن ها بریکس را تهدیدی برای سلطه خود در صحنه بین المللی می دانند. این فشار می‌تواند به صورت تحریم‌ها، محدودیت‌های اقتصادی و فشار سیاسی اعمال شود که بر اقتصاد ترکیه و روابط بین‌المللی آن تأثیر منفی خواهد داشت.

وضعیت اقتصادی ترکیه نیز مانع جدی برای پیوستن به بریکس است. اقتصاد این کشور در وضعیت وخیمی به سر می برد و تورم بالا مقامات اقتصادی را مجبور به انجام اقدامات بیشتری کرده است. در حال حاضر، ترکیه در زمینه های اقتصادی بیشتر به غرب متکی است، زیرا کشورهای عضو بریکس عمدتاً خود اقتصادهای در حال توسعه هستند و نمی توانند سرمایه گذاری قابل توجهی را به ترکیه ارائه دهند.

از سوی دیگر، اگرچه کشورهای بریکس پتانسیل اقتصادی بالایی دارند، اما با مشکلات اقتصادی داخلی خود مواجه هستند و ممکن است همیشه حمایت مالی لازم را از ترکیه ارائه نکنند. این امر باعث می شود که پیوستن به بریکس از نظر اقتصادی به خصوص در کوتاه مدت، برای ترکیه جذابیت کمتری داشته باشد.

بنابراین، علیرغم مزایای بالقوه پیوستن به بریکس، ترکیه با چند مانع جدی مواجه است. واقعیت های سیاسی در داخل، از جمله نفوذ نیروهای طرفدار غرب و اختلافات داخلی، موانع مهمی را برای تصمیم گیری برای پیوستن به بریکس ایجاد می کند. فشار خارجی از سوی غرب و روابط نزدیک اقتصادی با کشورهای غربی هم این روند را پیچیده تر می کند.

در نهایت، چالش های اقتصادی که ترکیه با آن مواجه است، جستجوی سرمایه گذاری در غرب را جذاب تر از امکان پیوستن به بریکس می کند. همه این عوامل در کنار هم تصویری پیچیده و چند لایه ایجاد می کنند که مانع از تصمیم ترکیه برای تبدیل شدن به بخشی از بریکس می شود.

با این حال، در درازمدت، عضویت بریکس فرصت‌های جدیدی را برای ترکیه ایجاد می‌کند و با توجه به تغییر نظم جهانی، می‌تواند به آنکارا اجازه دهد در آینده موقعیت قدرتمندی را به دست آورد. بنابراین، ترکیه تمام جوانب مثبت و منفی را می سنجد و تلاش می کند تا حداکثر سود را برای خود کسب کند.

در هر صورت حتی اگر هم مقامات ترکیه تصمیم به پیوستن به بریکس بگیرند، تعجب آور نخواهد بود، زیرا این امر با الگوی اردوغان برای اتخاذ یک سیاست خارجی مستقل در راستای منافع کشورش همسو است.

پایان/